کاربرد فناوری نانو در تصفیه آب
تاریخچه کاربرد فناوری نانو در تصفیه آب
انتظار میرود استفاده از محصولات مبتنی بر فناوری نانو هزینه تصفیه آب را کاهش دهد. همچنین باعث افزودن عملکردهای جدید به مواد موجود شود. بازار محصولات نانو ساختار مورد استفاده در تصفیه آب در سال ۲۰۱۰ حدود ¼ میلیارد دلار بوده است.
بسیاری از محصولات موجود، محصولات شناخته شده تصفیه آب، غشاهای اسمز معکوس، نانوفیلتراسیون و اولترافیلتراسیون هستند.
میتوان این محصولات را به عنوان محصولات مبتنی بر فناوری نانو تقسیمبندی کرد.
بخش باقیمانده، محصولات در حال ظهور هستند که بسیاری از آنها در مرحله پیش تجاریسازی قرار دارند.
از جمله این محصولات می توان به فیلترهای نانو الیافی، نانو لولههای کربنی و انواع مختلفی از نانو ذرات اشاره کرد.
انتظار میرود که با توسعه بیشتر فناوری نانو، کارایی روشهای مختلف تصفیه و فیلتراسیون آب و فاضلاب، همچون خالصسازی، نمکزدایی، ضدعفونی کردن و پالایش بهبود یابد. همچنین انتظار بر این است که استفاده از محصولات مبتنی بر فناوری نانو هزینه تصفیه آب را کاهش دهد. به علاوه پیشبینی میشود که استفاده از این فناوری عملکردهای جدیدی به مواد موجود بیافزاید. با درک بهتر شیمی سطحی نانو ساختارها، امکان کنترل واکنشها با استفاده از نانو مواد به منظور کاهش تولید ضایعات نیز به وجود خواهد آمد.
توسعه فناوری نانو
در حال حاضر کشورهای پیشرفتهای همچون آمریکا، آلمان و ژاپن محل اصلی توسعه فناوری نانو به شمار میروند.
با این حال پژوهشگران اقتصادهای نوظهور نیز در کنار محققان کشورهای توسعه یافته در زمینه تحقیق و توسعه فناوری نانو فعال هستند. همکاریهای بین المللی زیادی در این حوزه شکل گرفته و دانشگاهها و بنگاههای اقتصادی مختلف با اهداف مشترک را از تمام جهان با یکدیگر متحد نموده است.
کشورهای در حال توسعه میتوانند با بهرهگیری از فناوری نانو در زمینه تصفیه آب جهش بزرگی در این زمینه داشته و با حرکت به سمت فناوریهای پیشرفته، استفاده از فناوریهای قدیمی نامرغوب، ناکارآمد، گران و آلاینده را کنار بگذارند.
اصلیترین کاری که فناوری نانو میتواند در زمینه رفع مشکلات آب انجام دهد، حل مشکلات فنی مربوط به حذف آلایندههایی همچون باکتریها، ویروسها، فلزات سنگین و نمک است. در نمایی بزرگتر، از آنجایی که فراهم نمودن آب تمیز برای سلامت فیزیکی و اقتصادی کشورها ضروری است، توسعه فناوری نانو میتواند با امنیت ملی گره بخورد. از همین منظر کمبود این منبع حیاتی میتواند به منازعات بین المللی منجر شود.
تجاریسازی فناوری نانو
در حال حاضر بسیاری از محصولات هنوز در مقیاس آزمایشگاهی هستند و برای رسیدن به سطح صنعتی باید مقیاس تولید آنها افزایش یابد. بسیاری از محصولات در مرحله پیش تجاریسازی هستند؛ از جمله این محصولات میتوان به فیلترهای نانوالیافی، نانولولههای کربنی و انواع مختلفی از نانوذرات اشاره کرد. اصلیترین مشکل برای این محصولات کاهش هزینه تولید است.
به علاوه، مبنای توسعه تمامی فناوریهای پیشنهاد شده برای استفاده در تصفیه آب و فاضلاب، ابزارها و فرآیندهای موجود هستند.
بنابراین پیشرفت صنعتی در این حوزه تکاملی خواهد بود و نه انقلابی.
علاوه بر نیاز به کاهش هزینه محصولات مبتنی بر فناوری نانو از طریق تولید انبوه، فناوریهای نانو باید بر چالش پذیرفته شدن توسط مردم و صنعت نیز غلبه کنند. برای نشان دادن اطمینانپذیری بسیاری از این محصولات و فرآیندهای نوظهور باید بررسیهای بیشتری صورت پذیرد. پس از تجاری شدن نیز صنایع برای به روز رسانی تجهیزات خود به سرمایهگذاری بیشتر، و برای آموزش نیروی انسانی جهت کار با سامانههای جدید، به هزینه عملیاتی نیاز خواهند داشت.
برخی موانع بالقوه نیز در مسیر به کارگیری فناوری نانو در تصفیه آب وجود دارند.
ارزیابی خطر نانوذرات و نانومواد دیگر برای توسعه پیوسته فناوری نانو ضروری است.
ایمنی نانو مواد جدید باید قبل از وارد شدن به بازار و فروش در مقیاس وسیع ثابت شود.
هر چقدر هم محصولات مبتنی بر فناوری نانو نوید بخش باشند، تا زمانی که واحدهای اقتصادی مستقر از پذیرش آنها سر باز زنند، منافع استفاده از آنها به واقعیت نخواهد پیوست.
عوامل بیماریزای موجود در آب
عوامل بیماریزا میکروبهایی هستند که موجب ایجاد بیماری می شوند.
چند نوع باکتری، ویروس، تک یاختهای و یا ارگانیسمهای دیگر جزء عوامل بیماریزا به شمار می روند. برخی از این عوامل در اثر نفوذ فضولات حاصل از تخلیه فاضلاب، نشت تانک توالت و یا جاری شدن آب آلوده از مرکز پرورش دام و طیور در درون آب یافت میشوند.
جدول عوامل بیماری زا |
ویروسها |
تک یاختهایها |
Coliforms |
Cryptosporidium |
Giardia Lambila |
آرسنیک
ارتباط وجود آرسنیک در آب آشامیدنی با سرطان پوست در انسان از سال ۱۸۹۸ شناخته شده است.
مطالعاتی که در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ انجام شدند، وابستگی این اثر را به میزان حضور آرسنیک نشان دادند.
حتی یکی از تحقیقات آرسنیک را به عنوان یکی از عناصر غذایی ضروری پیشنهاد داده است.
در دستور العمل آب آشامیدنی اتحادیه اروپا میزان مجاز غلظت آرسنیک کمتر از ۱۰ میکروگرم بر لیتر تعیین شده است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.