رزین آنیونی
رزین آنیونی قوی علاوه بر آنیون‌ها مواد آلی را نیز جذب می‌کنند. رزین‌های آنیونی ضعیف نیز مواد آلی را جذب می‌کنند.
مواد آلی جذب شده توسط رزین‌های آنیونی ضعیف در زمان شستشو و احیا از رزین حذف می‌شوند.
وجود بستر رزین آنیونی ضعیف پیش از رزین آنیونی قوی باعث پیشگیری از اتلاف ظرفیت رزین قوی توسط مواد آلی می‌گردد.
به طور معمول آب‌های سطحی حاوی مواد آلی و ترکیبات آهن هستند.
آهن موجود در آب‌های سطحی با رزین‌های کاتیونی حذف نمی‌شوند.
علت این امر آن است که به صورت یونی نیستند.
مواد آلی و ترکیبات آهن موجود جذب رزین‌های آنیونی می‌شوند.
در زمان احیا این مواد و ترکیبات به آسانی از رزین آنیونی جدا نمی‌شوند.
در نتیجه باعث کاهش ظرفیت رزین می‌شوند.
ظرفیت رزین آنیونی
به طور معمول برای رزین‌های آنیونی قوی دو نوع ظرفیت در نظر گرفته می‌شود.
یکی ظرفیت تجزیه نمک که معرف قدرت رزین‌های آنیونی برای حذف سیلیکا و دی اکسیدکربن است.
دیگری قدرت حذف بنیان اسیدهای قوی چون سولفات، کلراید و نیترات. ظرفیت کلی رزین‌های آنیونی قوی برابر این دو ظرفیت است.
مواد آلی که توسط رزین‌های آنیونی قوی حذف می‌شوند، نه تنها سایت‌های فعال و با ارزش رزین را اشغال می‌کنند بلکه گاهی با انجام واکنش عملاً ماهیت رزین را تغییر می‌دهند.
این تغییر ویژگی رزین، خود را به صورت تبدیل ظرفیت حذف نمک‌های ضعیف به ظرفیت حذف اسید قوی نشان می دهد.
رزین‌های آنیونی به مرور زمان توانایی خود را برای حذف سیلیکا و دی‌اکسید کربن از دست می‌دهد. در صورتی که همزمان ظرفیت همان رزین، برای حذف آنیون‌های اسیدهای قوی یا معدنی افزایش می‌یابد. به علت این که معیار احیای رزین‌های آنیونی قوی سیلیکا است در عمل با ظرفیت کمتری کار می‌کنند و زمان سرویس رزینها کوتاه‌تر می‌شود.
در نتیجه ظرفیت کل رزین کاهش نمی‌یابد اما ظرفیت حذف نمک‌های ضعیف کاهش می‌یابد.
نتیجه‌ی نهایی
برای سیستم تصفیه آبی که برای بویلر با فشار بالا کار می کند زمان سرویس‌دهی به مرور زمان کاهش می‌یابد.
به این دلیل که برای آب بویلر معیار اصلی در زمان سرویس‌دهی، غلظت سیلیکا در آب تصفیه است.
باید توجه داشت که آب مورد نیاز برای احیای رزین‌های آنیونی حتماً باید فاقد سختی باشند تا از تشکیل رسوب‌های ناشی از نمک یون‌های سختی‌آور در محیط قلیایی بستر رزین آنیونی، اجتناب گردد.
نکته دیگری که باید مد نظر قرار گیرد آن است که آب برای شستشو و احیای رزین‌های آنیونی باید عاری از کاتیون باشد. در صورتی که آب حاوی منیزیم باشد خطر تشکیل رسوب ( Mg OH ) و رسوب چسبنده ( Mg SIO ) در بستر رزین‌های آنیونی وجود دارد.
زمانی‌که واحد رزین آنیونی به پایان سرویس خود میرسد، سرویس‌دهی رزین کاتیونی قوی هم به پایان میرسد.
هردو واحد به طور همزمان برای احیا شدن از خط سرویس‌دهی خارج می‌شوند. واحد کاتیونی ابتدا احیا می‌شود.
علت این امر آن است که برای شستشوی معکوس واحد آنیونی، به آب فاقد کاتیون نیاز است.
درصورت استفاده از آب حاوی منیزیم حتی باغلظت کم منیزیم موجود به صورت رسوب هیدروکسید منیزیم مشکل آفرین خواهد شد.
احتمال دیگر آن است که منیزیم موجود به صورت سیلیکات منیزیم که رسوبی چسبنده است مشکل آفرین خواهد شد.
