تزریق آنتی اسکالانت
به طور معمول تزریق آنتی اسکالانت در محدوده ا الی ۶ PPM است.
میزان تزریق انواع مواد ضد رسوب به عوامل و پارامترهای گوناگونی بستگی دارد.
از جمله این پارامترها می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
آنالیز آب، میزان دبی، دما، PH ، میزان ریکاوری سیستم، منبع آب، نوع ممبران و نحوه آرایش ممبران‌ها.
علت تزریق آنتی اسکالانت
تزریق آنتی اسکالانت باعث ایجاد پراکندگی در آب‌های تصفیه نشده و یا حاوی انواع املاح‌های رسوب‌گذار میشود.
پراکندگی ایجاد شده سبب پیشگیری از رسوب‌گذاری در ممبرینهای موجود در سیستمهای اسمز معکوس یا همان سیستم تصفیه آب میشود.
طریقه تزریق آنتی اسکالانت
به طور معمول آب‌های خام و به عبارت دیگر آب‌های تصفیه نشده دارای املاح زیادی هستند. این املاح باعث رسوب‌گذاری در غشاء میکرونی ممبران‌ها میشود. با تزریق میزان مناسبی آنتی اسکالانت و با استفاده از نرم‌افزارهای مربوطه می‌توان از این رسوب‌گذاری‌ها جلوگیری نمود.
آب‌های خام یا تصفیه نشده دارای املاح زیر است:
- کربنات کلسیم ( CaCO۳ )
- سولفات کلسیم ( CaSO۴ )
- سولفات باریم ( BaSO۴ )
- سولفات استرانسیوم
- رسوبات سیلیکا ( SiO۲ )
- فلورید کلسیم ( CaF )
البته به طور معمول میزان رسوبات سیلیکا و فلورید کلسیم در مقایسه با سایر املاح کمتر است اما می‌تواند مشکل‌ساز
باشد.
اهمیت استفاده از آنتی اسکالانت
تزریق آنتی اسکالانت در سیستمهای تصفیه آب با استفاده از سیستم اسمز معکوس دارای از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. علت اهمیت استفاده از آنتی اسکالانت در گرفتگی و رسوب‌گذاری بر روی غشاء ممبران‌ها است.
آنتی اسکالانت ماده‌ای برای شستشوی ممبران
هر سیستم غشائی نظیر سیستم RO به طور طبیعی بر اثر موجود مواد معلق، املاح محلول و پارامترهای میکروبی موجود در آب ورودی دچار گرفتگی میشود. این امر لزوم وجود سیستم پیش تصفیه فیزیکی و شیمیایی صحیح را در سیستم تصفیه آب ضروری می‌سازد.
نشست نمک‌های کم محلول روی سطح غشاء را فرایند ترسیب می‌نامند. فولینگ عبارت است از تجمع مواد معلق جامد و میکروارگانیسم‌ها روی سطح غشاء.
فولینگ در سیستمهای RO یک پدیده طبیعی تلقی میشود که با عملیات پیش تصفیه و فیلتراسیون مناسب و شستشوی شیمیائی در مواقع نیاز قابل کنترل است.
لایه گذاری شیمیایی ( Scaling ) ناشی از ترکیبات معدنی محلول در آب می تواند موجب محدودیت راندمان کاری سیستم های فیلتراسیون غشایی میشود. همچنین باعث افزایش فشار و درنتیجه افزایش مصرف انرژی و هزینه‌های مرتبط با آن، کاهش کیفیت آب بدست آمده، شستشوها و از کارافتادگی‌های مکرر میشود .
لایه‌گذاری شیمیایی ناشی از ترکیبات معدنی محلول در آب همچون کربنات کلسیم، سولفات کلسیم، سیلیکا یا دی‌اکسید سیلیکون، سولفات باریم و …
