سختی گیرهای مغناطیسی
سختی‌گیرهای مغناطیسی بدون استفاده از مواد شیمیایی و با استفـاده از ایجاد تغییرات در امـلاح محلول در آب به‌واسطه میدان‌های مغناطیسی و الکترومغناطیسی تمایل رسوب گذاری آب را کاهش می‌دهند. در این راستا عبارت‌هایی نظیر سختی‌گیر، رسوب‌گیر، رسوب‌زدا، ضد رسوب و … در این دسته‌بندی قرار می‌گیرند. اصلاح‌گرهای غیرشیمیایی یا Non Chemical Device از دیگر نام‌های این گروه از تجهیزات است.
انواع سختی گیرهای مغناطیسی
مغناطیسی (میدان مغناطیسی)
الکترومغناطیسی (میدان الکترو مغناطیسی)
الکترونیکی (میدان الکترومغناطیسی متغیر) تقسیم می‌شوند.
نحوه‌ی عملکرد سختی گیرهای مغناطیسی
-
سختی گیرهای مغناطیسی
سختی گیرهای مغناطیسی از جمله اولین تجهیزات اصلاح فیزیکی آب به شمار می‌روند. پس از کشف این که آبی که از روی صخره‌های با خاصیت مغناطیسی عبور می‌کند رسوب نمی‌گذارد، این نوع سختی‌گیرها تولید شده‌اند. سابقه فعالیت این گروه از اصلاح‌گرهای فیزیکی به اواخر دهه ۱۹۴۰ و اوایل ۱۹۵۰ میلادی بر می‌گردد. فلزاتی نظیر آهن، کبالت و نیکل قادر هستند که خاصیت فرومگنتیکی از خود بروز دهند. از این رو در ساخت بلوک‌های مغناطیسی به کار گرفته می‌شوند.
از انواع سختی‌گیرهای مغناطیسی میتوان : مغناطیسی بلوکی، مغناطیس لوله‌ای( رزوه‌ای و فلنجی)، مغناطیسی کلمپی و رینگ‌های شارژی را نام برد .
-
سختی گیر الکترومغناطیسی
میدان مغناطیسی حاصل از سیم پیچ حامل جریان با N حلقه، از برهم نهی میدان ایجاد شده در هر حلقه با میدان حلقه‌های دیگر، تشکیل خواهد شد. منطق سازندگان این دستگاه‌ها در تاثیر میدان‌های مغناطیسی بر یون‌ها و جلوگیری از ایجاد رسوب مشابه تولیدکنندگان سختی‌گیرهای مغناطیسی است. با این تفاوت که خطوط میدان مغناطیسی در سختی‌گیرهای الکترومغناطیسی تقریبا در راستای لوله قرار می‌گیرند. (به غیر از قسمت ابتدایی و انتهایی سیم پیچ). در واقع اختراع سختی‌گیرهای الکترومغناطیسی اولیه ابداع نوینی در زمینه رسوب‌گیری محسوب نمی‌شد و همچنان مشکلاتی نظیر نیاز به وجود جریان آب در داخل لوله وجود داشت. زیرا میدان مغناطیسی تنها به بار الکتریکی در حال حرکت نیرو وارد می‌کند . مشکل دیگر برد محدود میدان مغناطیسی ایجاد شده است که تنها در قسمتی از لوله که به دور آن سیم پیچیده شده است القا می‌گردد.
-
سختی گیر الکترونیکی
سختی گیرهای الکترونیکی، در واقع نسل جدید سختی‌گیرهای الکترومغناطیسی هستند. ایده جدیدی که در سختی‌گیرهای الکترونیکی به کار گرفته شده است که آنها را از انواع قبلی متمایز می‌کند، استفاده از جریان AC به جای جریان DC در این نوع از سختی‌گیرها است. سختی‌گیرهای الکترونیکی شامل یک یا چند سیم پیچ و یک جعبه کنترل است. سیم پیچ‌ها به دور لوله پیچیده می‌شود و به جعبه کنترل اتصال دارد. با اتصال جعبه کنترل به برق، جریان AC از سیم پیچ عبور می‌کند. عبور جریان متغیر از سیم پیچ باعث القای میدان الکترومغناطیسی متغیر درون لوله می‌شود . اساس کار سختی‌گیرهای الکترونیکی، ایجاد میدان‌های مغناطیسی متغیر با آرایش دوایر متحد المرکز درون لوله است که یونهای مثبت و منفی معلق در آب را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
با توجه به این که جریان عبوری از سیم پیچ متغیر از نوع AC است، میدان مغناطیسی القا شده در لوله نیز متغیر خواهد بود. با توجه به خواص مغناطیسی فلزات آهنی و تاثیراتی که ممکن است بر میدان مغناطیسی القا شده در لوله بگذارند، برای عملکرد دستگاه جنس لوله‌های مورد استفاده باید از نوع پلاستیکی و یا فلزات غیرآهنی (مسی یا استینلس استیل) باشد. اگر فرکانس مورد استفاده در این دستگاه‌ها از ۲۰۰۰ هرتز بیشتر باشد با توجه به قانون لنز، اثر خودالقایی در سیم پیچ قابل توجه و اختلال آمیز در عملکرد دستگاه خواهد بود. در سختی‌گیرهای الکترونیکی ، امکان تغییر مداوم و خودکار سیگنال جریان AC در برد الکترونیکی، امکان پذیر شده است.
در این راستا :
الف) تغییر شدت جریان
ب) تغییر شکل موج (سینوسی ،مربعی و اشکال دیگر)
ج) تغییر فرکانس
وجود دارد که از طریق یک یا چند سیم پیچ یا آنتن به آب القا می‌گردد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.