مواد شیمیایی در تصفیه آب

مواد شیمیایی در تصفیه آب

مواد شیمیایی مورد استفاده در تصفیه آب به چند دسته تقسیم می شوند که یکی از آنها روش زیر می باشد. مواد شیمیایی مورد استفاده در سیستم های تصفیه آب به روش اسمز معکوسRO شامل : جلوگیری کننده از رسوبات در ممبران ها(آنتی اسکالانت) و اسید و قلیای شست وشوی ممبران .

آنتی اسکالانت

مواد شیمیایی مورد استفاده در تصفیه آب به روش شیمیایی می توان به آنتی اسکالانت اشاره کرد آنتی اسکالانت از مواد شیمیایی رسوب زدا در صنعت تصفیه آب و تصفیه فاضلاب می باشد که عمده ترین کاربرد آنتی اسکالانت در سیستم های تصفیه آب اسمز معکوس می باشد .آنتی اسکالانت محلولی است که جهت کاهش اثرات رسوبات مانند کربنات کلسیم (CaCO₃) ، سولفات کلسیم (CaSO₄)، سولفات باریم (BaSO₄)، و سولفات استرونیوم (SrSO₄) که بر روی غشای پلی آمید یا ممبران تشکیل می گردد ، استفاده می شود . احتمال تشکیل رسوبات سیلیکا(Sio2) نسبت به سایر رسوبات کمتر می باشد. استفاده صحیح ازمواد شیمیایی  تصفیه اب (آنتی اسکالانت) در افزایش طول عمر ممبران و هزینه های مربوط به تعویض ممبران و شستشوی ممبران را کاهش می دهد .

اسید ها:

مواد شیمیایی موزد استفاده در تصفیه آب می توان به اسید ها اشاره کرد اﯾﻦ اﺳﯿﺪﻫﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ اﺳﯿﺪ ﻫﯿﺪروﮐﻠﺮﯾﮏ ﯾﺎ اﺳﯿﺪ ﺳﻮﻟﻔﻮرﯾﮏ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﮐﺎﻫﺶ PH ﺑﻪ ﺧﻮراک ﺗﺰرﯾﻖ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.مواد شیمیایی اﺳﯿﺪ ﺳﻮﻟﻔﻮرﯾﮏ ﺑﯿﺸتر از اﺳﯿﺪ ﻫﯿﺪروﮐﻠﺮﯾﮏ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد. ﯾﮑﯽ از دﻻﯾﻞ آن ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ اﺳﯿﺪ ﺳﻮﻟﻔﻮرﯾﮏ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ اﺳﯿﺪ ﻫﯿﺪروﮐﻠﺮﯾﮏ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺰﯾﺖ دﯾﮕﺮآن ﻓﺮار ﻧﺒﻮدﻧﺶ اﺳﺖ ﻟﺬا ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮردﮔﯽ ﻗﻄﻌﺎت ﻓﻠﺰی محیط نمی ﺷﻮد. ﮔﺎﻫﯽ اوﻗﺎت ﺑﯿﺶ از داده اﺳﺖ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ دﻓﻊ ﯾﻮن ﺳﻮﻟﻔﺎت ازﯾﻮن ﮐﻠﺮﯾﺪ در ﻏﺸﺎ، اﻏﻠﺐ اﺳﯿﺪ ﺳﻮﻟﻔﻮرﯾﮏ ﺑﻪ اﺳﯿﺪﻫﯿﺪروﮐﻠﺮﯾﮏ ﺗﺮﺟﯿﺢ داده ﻣﯽ ﺷﻮد.

دیونیزه شدن/ آب تصفیه شده

تعاریف و استاندارهای واضح برای آب مقطر، آب معدنی و آب یونیزه شده کاملا متفاوت است. احتمالا ساده ترین و قدیمی ترین و بهترین روش شناخته شده برای تولید آب با کیفیت بالا، تقطیر است.

آب مقطر، آبی است که در دستگاهی به نام استیل جوشیده می شود و سپس در یک واحد خنک کننده (مبرد) مجددا احیاء شده تا آب به حالت مایع بازگردد. تقطیر برای آب تصفیه شده استفاده می شود. آلاینده های حل شده مانند نمک ها در دیگ بخار می روند و سپس به عنوان بخار آب بیرون می آیند. اگر آلاینده ها، فرار (قابل تبخیر) باشند، ممکن است این کار نیز انجام نشود. بنابراین آن ها اغلب می جوشند و غلیظ می شوند مانند برخی از محلول ها که دارای الکل هستند. دستگاه تقطیر خیلی دقیق می تواند (مایع شدن) آب از سایر مواد فرار را انتخاب کند، اما بیشتر فرایندهای تقطیر اجازه می دهد تا حداقل برخی از مواد فرار را منتقل کنند و مواد غیر فرار بسیار کمی که به حباب های بخار آب منتقل می شوند مانند ترکیدن حباب روی سطح آب جوش. حداکثر خلوص دستگاه معمولا MΩ.cm 1.0 است که به تقطیر تبدیل می شود، به طور کلی pH محلول بین ۴.۵ تا ۵ است. علاوه بر این، باید توجه داشت که مجددا پس از تقطیر آب، آلودگی ایجاد نشود.

دیونیزه کردن

دیونیزاسیون فرایندی است که با استفاده از رزین های تبادل یونی خاص، نمک های یونی را از آب حذف می کند. از لحاظ نظری ۱۰۰٪ می توان نمک را حذف کرد. دی یونیزه کردن، معمولا نوعی حذف کردن یون های آلی است که ویروس و باکتری ها را حذف نمی کند مگر اینکه از طریق تصادفی در دامنه رزین و به ویژه رزین های آنیونی پایدار ساخته شود که باکتری های گرم منفی را حذف کند. یکی دیگر از فرآیندهای احتمالی برای تولید آب دیونیزه شده، الکترو دیونیزه کننده است.